start Familie en Vrienden Sport Sportfotografie Reizen Digi foto's
Egypte inleiding Wetenswaardigheden Egypte globaal Luxor-aswan Caïro Duikweek




Eenmaal aangekomen in ons hotel, bleken we een goede hotelkeuze te hebben gemaakt. Het was het dichtstbijzijnde hotel voor de duikcursus. Verder bleek het een 5-sterrenhotel te zijn, wat aan de kamers en het eten goed te merken was, en niet aan de prijs. De stad en stranden waren boordevol toeristen. De stad was dan ook volledig hierop ingesteld. De hele kust van de Rode Zee stond vol met hotels. Het plaatsje zelf kwam nogal armoedig over, maar toch was het er erg gezellig. Er is in het plaatsje één lange weg die uptown en downtown met elkaar verbindt. Je neemt gewoon een wit busje en stapt uit als je daar zin in hebt. De busjes rijden steeds heen en weer en pikken overal mensen op. De prijs: 1 tot 5 pond. Het maakt ze niet uit. En de prijs is ook niet echt afhankelijk van de afstand.

De laatste week deden we een vierdaagse cursus duiken bij PADI. Ons hotel (van de keten Mariott) lag 5 minuten lopen van dit duikcentrum. De eerste twee dagen hadden we veel theorie uit een Nederlands boek. Ook hadden we al enkele duiklessen in het ondiepe water. Maar we begonnen met een conditietest/zwemtest: een tijdje zwemmen en vervolgens 10 minuten jezelf drijvende houden. Aan het einde van dag 2 hadden we het theorie examen, dat we allemaal haalden.
De volgende twee dagen waren we van 9 tot 5 op zee. Per dag maakten we twee duiken. Hierbij zagen we vele felgekleurde vissen en prachtig koraal. Aan het eind van de tweede dag kregen we een voorlopig certificaat; hiermee kon je je echte internationale duikpas in Engeland aanvragen. We waren nu PADI Open Water Diver. Nu mogen we tot 18 meter onder water duiken.

De laatste dag mochten we niet meer duiken i.v.m. risico’s op een duikersziekte (na duiken in een vliegtuig stappen). We hebben de laatste dag echter wel nuttig besteed door de laatste hand te leggen aan de verzameling souvenirs. Na nog een laatste duik in het zwembad vertrokken we naar het vliegveld. Daar aangekomen moesten we lang wachten op het vliegtuig. Het thuisfront (telefonisch met mobiel goed bereikbaar) had allang gezien dat we twee uur vertraging hadden. Dit stond natuurlijk nergens op het vliegveld aangegeven. Een groep Duitsers had echter wel gehoord, dat hun vliegtuig niet meer zou komen en dat ze nog een dagje langer in Egypte mochten blijven. Ondertussen vlogen wij terug naar Schiphol. Na wat bagage vissen zie je je familie, die begint met de welkomstwoorden die we nog vele malen te horen kregen: "Wat zijn jullie bruin!!".


Reacties? Mail naar: Kirsten