Start Familie en Vrienden Sport Racketlon Jongleren Reizen Digi foto's
Inleiding Wetenswaardigheden Bolivia 1 Bolivia 2 Peru Foto's Filmpjes




13 september: Cuzco bezichtigen. We hebben een aantal pleinen en kerken bekeken, waarbij opviel dat de kerken aanmerkelijk rijker versierd waren dan in Bolivia: alles decadent verguld. De meeste incastructuren zijn hier door de Spanjaarden gesloopt, maar veel huizen staan nog op de inca-fundamenten en er zijn nog enkele muren van de Inca's te zien, waarbij je vooral ziet dat de stenen perfect aaneensluiten zonder gebruik van cement. De muren kunnen goed tegen aardbevingen, in tegenstelling tot de Spaanse bouwsels welke steeds instorten, maar ook in de Inca muren zijn wel wat spleten te bespeuren. Voor de mooiere Inca bouwwerken zal je echter de stad moeten verlaten.

14 september: and so we did. Met de trein reden we in drie uur de 92km naar Aqua Calientes (warme wateren), het dorpje net onder Machupichu. Dit kleine dorpje op slechts 2km hoogte bestaat luiter uit hotels en restaurants en is daarmee speciaal voor toeristen. Wij gingen naar de enige 'bezienswaardigheid' aldaar: de warme bronnen. Iets buiten het dorp waren er een aantal buitenbadjes gemaakt met het warme water met rondom je heen de bergen. Om half drie ging het regenen, maar dat maakt in bad niet uit. Daarna aten we in het dorp de lokale special: forel. Deze bleek erg goed bereid en op ons compliment liet de ober zijn forellenreservoir in het beekje naast het restaurant zien.

Foto: in de Cuzco vallei: Murray
15 september: check-out time van het hotel: 9a.m. Wij zaten 2,5 uur eerder al in het 20 minuten durende busje dat 400 meter zigzaggend omhoog reed naar 2400m hoogte. Eenmaal aangekomen konden we zonder rij direct naar binnen en liepen we na de ingang gelijk naar links een paadje omhoog voor het eerste geweldige uitzicht. Macchupicchu ligt tussen twee bergtoppen in, de grote/oude berg -Macchupicchu- en de kleine/jonge berg -Huaynepicchu- op een soort zadel. Macchupicchu is een oude incastad, die nog geheel intact is omdat de Spanjaarden deze stad nooit hebben gevonden. Pas in 1911 'ontdekte' de Amerikaan Hiram Bingham de stad. Recente onderzoekingen hebben aangetoond dat Macchu Picchu een religieus en astronomisch centrum was, dat vanaf 1420 werd gebouwd en rond 1520 werd verlaten. Vooral door de ligging van de stad geeft het een fantastisch uitzicht. Je ziet terrassen waarop landbouw bedreven werd, een stuk paleis voor de adel, enkele tempels en een gebied met reguliere woningen. Verder kan je een stukje terug lopen op een stukje 'inca-trail' naar de zonnepoort wat weer een andere blik op de bergen en stad geeft. Na eeuwenlang in het zonnetje gelegen te hebben werd het heiligste voorwerp van de stad, de zonnesteen (intihuatana), door een filmploeg uit Lima in 2002 alsnog gemold. Maar dat weerhield de mensen er niet van hun handjes te warmen aan de kosmische straling van de steen. Wij hebben uiteindelijk 6 uur rondgelopen in deze prachtige omgeving alvorens in de rij te staan voor het busje terug omlaag. Eenmaal in Aqua Calientes weer aangekomen namen wij plaats op een oranje sofa op een balkon boven de rivier en zagen wij de regen weer neerkomen om half 3. Een tijdje later namen we de drie uur durende trein terug naar Cuszo.



Uitzicht vanaf Macchupicchu


Uitzicht op Macchupicchu
16 september: aangezien de reguliere tours niet langs al onze (Moray) inca-ruines gingen huurden we zelf een taxi voor een dag, zodat we Moray ook konden bekijken tezamen met twee 'top ruines' volgens de reisgidsen. Aan Moray gaf reisgids 1 1 regel aandacht en reisgids 2 5 regels inclusief een foto. Wij hadden op basis van een geziene ansichtkaart in een winkeltje besloten dat we deze echt wilden zien. En dat bleek een goede keuze: het was het mooiste punt van de dag. Moray bestaat uit in cirkels gelegen terrassen, 7 lagen, in drie cirkels. Tussen de top en bodem van de grote cirkel is 30 meter en 15 graden verschil. Mogelijk werd Moray gebruikt als agricultureel experiment om de groei van gewassen te bestuderen. De overige twee bezienswaardigheden waren twee inca forten gebouwd op een heuvel met vele terrassen ervoor. De Spanjaarden waren zo onder de indruk van deze terrassen, andenes genaamd, dat ze het hele gebergte ernaar hebben vernoemd: Andes. De gehele regio bevat terrasstructuren tegen de heuvels/bergen aan. Het uitzicht van het plateau ten westen van de heilige vallei was tevens erg mooi. En natuurlijk regende het om half 3 weer, precies tijdens onze lunch.

17 september: per vliegtuig naar de jungle bij Puerto Maldonado. Eenmaal daar werden we opgehaald en reden we eerst drie kwartier in een busje met een Canadeze groep, waarna we met een boot nogmaals drie kwartier verder gingen naar de lodge middenin de jungle. Het zweet droop reeds aan alle kanten. De hut en kamers waren opgebouwd uit palen, waar je enigszins doorheen kan kijken. Kamers hadden geen deuren, maar slechts stoffen gordijntjes. Tevens had één kant van de kamer geen muur: je keek hier rechtstreeks de jungle in, wat tevens een stuk verkoeling biedt. Die middag gingen we nog naar 'de toren': een toren van 37 meter hoog en daarmee uitkomend boven de boomtoppen. Het gaf een mooi uitzicht, deels ook op de rivier en ook het eerste contact met de muggen etc. was bij deze gelegd. Op de route naar de toren toe kwamen we de nodige apen tegen. We sliepen vervolgens wonderbaarlijk goed, gezien alle junglegeluiden. Onze wassen oordopjes hoefden ditmaal geen warme voorbehandeling voor het kneden, ze waren reeds door de temperatuur bijzonder goed direct te bewerken.

18 september: kwart over 5 op, en toen werd het ook net ligt. We vertrokken een kwartier later naar een uitzichtspunt voor papegaaien. Er leven vele verschillende soorten, met name relatief kleine groene hier, en we zagen er een aantal van. We zagen ook de meer zeldzame rode soort. Na het ontbijt maakten we vervolgens een wandeltocht van ruim drie uur waarin we de volgende dieren zagen: toekans, eekhoornapen, zadelrug tamarin + baby, red howler aap, bruine capucijnenaap, dusky titi monkey (ohoooho), scarlett, rode en groen Macao (grote papegaaien), small-chestnut fronted, gele crowned, blue headed, white bellie parrots, bat falcon, white throated tucan, ivory billed aracai, wild turkey nest of reddisch colibrie, vuurvliegjes, raserrunerlizard (green and brown in one), collared trogon (red bird), white shouldered tanager (bird) en a white winged shrike tanager. Daarnaast zagen we ook een heel oude boom van circa 500 jaar. De middag, na een tijdje in de hangmat op onze kamer te hebben gelezen en voor de zoveelste keer te hebben afgedoucht, bezochten we een boerderij. We zagen papaya's, bananen, ananas in meervoud, citroenen, paprika's, pepers, kruiden etc. Een heel verhaal erbij en toen ging het regenen en vertrokken we wellicht sneller dan gepland. Zo jammer.. De avond hadden we een nachttoer in het donker, het is hier om 18 uur donker. Hierin zagen we een 'buggus luminus' (lichtgevende kever alias click beatle) en een grote spin (kip tarantula) van circa 15cm.

19 septembervandaag werden we om 4 uur gewekt en na het ontbijt met een soort pannenkoeken zaten we om 5 uur in de boot onderweg naar een meer. Op het meer voeren we op een catamaran zonder zeil, aangedreven door een vaarboom. Het meer was een oud stuk rivier dat lang geleden afgesloten raakte van de hoofdstroom. We zagen otters van 2m lang (dit blijkt het reisdoel te zijn geweest vertelde Bas me hier), een stel vogels waaronder een 'stinky bird' en hebben we piranha's, een kleine gele soort, gevist. Op de weg erna toe zagen we o.a. nog een slang. Eenmaal terug op ons eiland liepen we voor de derde keer naar het 'vogeluitkijkhuisje'. Ditmaal waren de macao's er wel, de grote en voornamelijk rode papegaaien. Circa 20 à 25 stuks en zelfs een uur binnen camera afstand. Een heel mooi gezicht, maar onze conclusie naderhand was ook duidelijk: we prefereren olifanten (Bas: rode met vleugels). Na de lunch hebben we in de tambopata rivier gezwommen. Heerlijk warm water, sterke stroom, prima gesprekken met onze Australische groepsgenoten ("mail us whenever you're coming to Australie") en heerlijk ontspannen. Vervolgens gingen we naar een ecobotanische tuin welke door een sjamaan bestierd werd. In Nederland heb je een vereniging tegen kwakzalvers. Het eten bracht onze eerste alcoholische versnapering van Australische zijde na 2 weken en 4 dagen (!). Het witte Peruaanse wijntje was ongefilterd en koppig gelijkend Schrappinga brouwsel.



Nest van kolibri
20 september uitslapen! Maar de regen wekte ons. De hele ochtend heeft het hard geregend, maar om half 12 waren we terug in het stadje Puerto Maldonado, waar we de laatste dagen in een hostel met zwembad doorbrachten. De gehele middag brachten wij al lezende, deels onder een parasol, door. De parasol had hierbij een paraplu functie. We konden ons beiden niet voorstellen dat we dit resort hadden uitgekozen voor het einde van de reis en na dit te hebben gecheckt hebben we ons maar bij 'dit foutje' neergelegd.

21 september:leesdag @the pool. In de middag hebben we nog even de 'plaatselijke' lekkernij: brazilliaanse noten gekocht op de markt. Deze noten zijn gewoon paranoten met wat suiker eromheen. En aangezien ik paranoten heel lekker vind, Bas duidelijk ook, is het een goede aankoop.

22 september:het regenseizoen is kennelijk begonnen. Het heeft 70% van de dag geregend, dus onze leesdag hebben we verschoven naar het bed. Bas heeft echter ook m'n Ipad ontdekt, met name de games hierop, en daarbij uitgevonden dat hij zelf er ook games naar zijn gading op kan zetten (kennelijk hoort hier 'de smurfen' ook bij). Het gevolg is dat ik m'n Ipad kwijt ben (Bas: "Ik moet even m'n stad checken, als het goed is heb ik weer energie/geld gekregen". Even later: "Geef even, er was een ramp gebeurd, even kijken of het weer goed gaat met m'n stad, had nog geen brandweer gebouwd.") Helaas blijkt ook dat de Einsteinpuzzels door Bas beter werden gemaakt dan door mij.

23 september: om 10:30 vertrokken we naar het vliegveld, om 13 uur het eerste vliegtuig naar Lima (2 uur), 4 uur wachten, 13 uur vliegen naar Madrid, kort wachten en in 2,5 uur naar Schiphol. Maandagavond als aankomsttijd te Groningen.

Foto: vechtende papegaaien in de jungle


Reacties? Mail naar: Kirsten

Naar filmpjes...